ΘΕΛΟΥΜΕ

ΔΩΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΙΣΘΟΥΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ! ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙΣ 6+5 ΧΡΟΝΙΑ (ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ) ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙΣ 1200 ΕΥΡΩ. ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΓΙΑΤΡΟΥΣ. ΓΙΑΤΡΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΡΓΟΙ, ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ.ΑΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΟΜΑΛΟΤΕΡΑ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΜΑΣ.

Η έλλειψη προσωπικού είναι γεγονός samiotos και δεν αφορά μόνο τους γιατρούς. Προσλήψεις χρειάζονται και στο νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και στους χειριστές ιατρικών μηχανημάτων. Και εκεί η ελλείψεις είναι μεγαλύτερες.

ακριβώς αυτό ήθελα να συμπληρώσω Παναγιώτη.Για τους χειριστές των μηχανημάτων και βλέπουμε ρεπορτάζ κάθε φορά για παραλαβές καινούριων ιατρικών μηχανημάτων υπερσύγχρονων και ΠΑΝΑΚΡΙΒΩΝ και είναι στις αποθήκες και σκονίζονται γιατί οχι μόνο κανείς δεν έχει ιδέα πως λειτουργούν αλλά δεν υπάρχει και κανείς να τα λειτουργήσει! Για άλλη μια φορά πληρώνουμε χωρις καμία μα καμία εγγύηση για το μέλλον και το χειρότερο είναι οτι αφού δεν πάνε εκεί τα λεφτά τότε που πάνε???Μπορεί να μας πεί κάποιος??Τα δινουμε ωστε να γυρίσουν πάλι σε μας με τη μορφή ιατρικής περίθαλψης όπως είναι το σωστό!

Υπάρχει σαφώς ένα θέμα προσωπικού (και ιατρικού αν και όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο στους νοσηλευτές και το παραϊατρικό προσωπικό), όπως υπάρχει και ένα θέμα αμοιβών. Αλλά, είμαστε έτοιμοι να πάμε ένα βήμα παραπέρα, προκειμένου να αμοιφθούν οι γιατροί ανάλογα με την προσφορά τους;
Εγώ νομίζω πως αν και όλοι είναι γιατροί, δεν είναι ούτε ίδιο το επάγγελμα, ούτε ίδια η προσφορά ενός εκάστου. Πρέπει να το καταλάβουμε: άλλο είναι το επάγγελμα του μικροβιολόγου, άλλο του παθολόγου, άλλο του καρδιοχειρουργού και συνεπώς δεν μπορούν κατά τη γνώμη μου να πληρώνονται όλοι το ίδιο. Δεν συνεισφέρουν όλοι το ίδιο. Αλλά ακόμα και εντός της ίδιας ειδικότητας, υπάρχουν χειρουργοί με 200 χειρουργεία ετησίως και άλλοι με 30 χειρουργεία ετησίως. Αν αυτά τα 30 είναι μόνο τόσα γιατί ο χειρουργός αυτός εργάζεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή, έχει καλώς. Αλλά αν εργάζεται στο ίδιο νοσοκομείο με αυτόν των 200 χειρουργείων, γιατί θα πληρωθεί το ίδιο;
Η σύνδεση των αμοιβών με την παραγωγικότητα είναι μια καραμέλα του δημόσιου τομέα που δε λέει να λιώσει, εδώ και δεκαετίες. Σε άλλες χώρες, 'τρέχουν' προγράμματα 'pay for performance' ή 'pay by results' (google και θα τα βρείτε).
Θα δεχτούν όμως ποτέ τα συνδικαλιστικά όργανα των γιατρών ΕΣΥ μια τέτοια προσέγγιση; Αν όχι, θα έπρεπε μια κυβέρνηση να προχωρήσει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των υποκειμένων της μεταρρύθμισης;

τα είδα τα προγράμματα όμως πραγματικά όταν βλέπω κάτι τέτοια και μετά σκέφτομαι την εφαρμογή του εδώ, την υποθετική, μου φαινόμαστε σαν Ουγκάντα.... γιατί....είναι δυνατόν ποτέ να αφομοιώσουμε οποιοδήποτε δίκαιο και αξιοκρατικό σύστημα??Εμείς?Εδώ?Μα ισα ίσα γιαυτό ακριβώς δε θα γίνει.Αν δεν υπάρχει μια..."τρύπα" να βγάλουμε κάτι τότε δε μας συμφέρει...Δε μας κάθεται καλά η διαφάνεια...εμείς θελουμε το "σεμνά και ταπεινά" Το θέμα όμως είναι οτι πέρα από πολιτικά πρόσωπα είμαστε κι εμείς οι ίδιοι αν όχι όλοι,αρκετοι, κατα βάθος εκκολαπτόμενα λαμόγια....

Γειά σας, αυτή η συζήτηση πραγματικά όπως αναφέρεται και στο πρώτο μήνυμα από allazoume είναι συζήτηση από τα παλιά. Εγώ την θυμάμαι από τότε που ήμουν φοιτητής στην Ιατρική Αθήνας 10 χρόνια πριν.
Από τότε λοιπόν θυμάμαι ένα πράγμα που ποτέ δεν έγινε:
Ο υγειονομικός χάρτης και η καταγραφή των αναγκών υπηρεσιών υγείας ανά περιοχή.
Αυτό το απλό πράγμα αν πραγματοποιηθεί κατά την γνώμη μου θα λύσει τόσο το πρόβλημα της ανεπάρκειας των ιατρών, όσο και το πρόβλημα της μη χρησιμοποίησης μηχανημάτων.
Όμως το πρόβλημα είναι ότι η καταγραφή των αναγκών θα πρέπει να συνδυαστεί με έργα. Και τα έργα κοστίζουν πολύ. Κοστίζουν πολιτικά γιατί θα πρέπει να συνδυαστούν με μελέτη αναφορικά με τον αριθμό των ιατρών που χρειάζεται μια περιοχή, των αριθμό των θέσεων ειδικότητας που πρέπει να υπάρχουν στην Ελλάδα και κατά συνέπεια τον αριθμό των φοιτητών στις σχολές. Ο αριθμός των φοιτητών στις σχολές φέρνει το ζήτημα των μεταγραφών και φυσικά το ζήτημα των αναγνωρίσεων των φοιτητών που έχουν σπουδάσει στα Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Και επειδή φυσικά κανένας δεν πρέπει να αποκλείεται από την ευκαιρία να σπουδάσει στο εξωτερικό, γιατί αυτό όχι μόνο δεν είναι λογικό, αλλά αντίθετα είναι παράλογο, ο αιρθμός των αποφοίτων θα είναι πάντοτε μεγάλος και αυτό λοιπόν φέρνει το ζήτημα ενός αξιοκρατικού συστήματος επιλογής ειδικότητας μετά το Πανεπιστήμιο. Για να γίνουν λοιπόν οι επαναστατικές αλλαγές στην Ιατρική, θα πρέπει να αποκατασταθεί η αξιοκρατία και η εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτος.
Ένα θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι το «φακελάκι». Ένας πολύ καλός μου φίλος πριν από μήνες με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι πιστεύει ότι νοιώθει ότι οι ιατροί καθυστερούν εσκεμμένα την εγχείρηση της μητέρας του και με ρώτησε –επειδή είπε πρώτη φορά έχει σχέση με νοσοκομεία- αν πρέπει να «δώσει κάτι». Επιτρέπεται αυτό να ακούγεται σε Ευρωπαϊκή χώρα του 2008? Η υποκρισία του κράτους δεν έχει όρια... Για ποιά δημόσια Υγεία μιλάμε? Για ποιό σύστημα Υγείας μιλάμε? Για αυτό που εξωθεί ασθενή και ιατρό σε εξευτελιστικές νοοτροπίες; Αυτά θα πρέπει να αλλάξουν. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω ακούσει μια συγκεκριμένη πρόταση από κανένα κόμμα για το πως θα αλλάξει το αίσχος «φακελάκι». Οπότε ελπίζω το ΠΑΣΟΚ –ως κόμμα που ενδιαφέρεται για το κράτος δικαίου και μια δίκαιη κοινωνία – να βρει πρακτικές και ρεαλιστικές λύσεις και προτάσεις στο ζήτημα αυτό.

αναφορικά με τον χάρτη που λές αντί αυτού ας γίνει εδώ το βήμα όπου άτομα από απομακρυσμένες περιοχές, για παράδειγμα τα νησιά που ακούμε οτι υπάρχει έλλειψη σε προσωπικο, θα θελήσουν να καταθέσουν πως έχει η κατάσταση στις περιοχές που ζούν.Νομίζω θα ηταν χρήσιμο πέρα από τις προσωπικές απόψεις του καθενός γενικότερα για το θέμα της υγείας να καταθέσουμε και συγκεκριμένα προβλήματα ανα περιοχή.

Ο υγειονομικός χάρτης της χώρας δεν είναι καθόλου απλό και εύκολο έργο. Βρίσκεται υπό κατασκευή, αλλά φαίνεται ότι χτυπήθηκε και αυτός από τον ιό που έχει πλήξει το κτηματολόγιο. Για όποιον ενδιαφέρεται, μπορεί να επισκεφθεί το σχετικό link: http://healthgis.ariadne-t.gr/healthmap/.
Όσον αφορά τον αριθμό των ιατρών, δεν πιστεύω προσωπικά, σε κανενός είδους πατερναλιστικό περιορισμό. Η εμπειρία άλλωστε δείχνει ότι έχει αποτύχει. Ασφαλώς όμως είναι ορθή και χρήσιμη η πρόταση για επιλογή των υποψηφίων για ειδικότητες. Αλλά, μη ξεχνάμε, και η ειδικότητα μπορεί να γίνει στο εξωτερικό.
Αλλά γιατί να αντιμετωπίζουμε την πληθώρα ιατρών σαν πρόβλημα και όχι σαν ευκαιρία; Άλλες χώρες, όπως η Αγγλία, παρακαλάνε να εισάγουν γιατρούς γιατί έχουν μεγάλες ελλείψεις. Εμείς, στο προεκλογικό μας πρόγραμμα (που πρέπει να αλλάξει) αγνοήσαμε τη συντριπτική πλειοψηφία ιατρών πρωτοβάθμιας φροντίδας και θέλαμε να παράξουμε μια νέα κατηγορία ιατρών, τους γενικούς ιατρούς για να τους αναθέσουμε την πρωτοβάθμια. Αυτά την ίδια στιγμή που καταδικάζαμε την υπερπληθώρα ιατρών. Ας αποφασίσουμε επιτέλους!
Σχετικά με το φακελλάκι: το θέμα είναι κρίσιμο και πολυσύνθετο. Είχα παλαιότερα την ευκαιρία να γράψω ένα σχετικό άρθρο (Το Φακελάκι) στο diablog.
Αλλά το φακελάκι ιστορικά πάει τόσο πίσω, μέχρι τα αναθέματα των αρχαίων, που κάποιοι ισχυρίζονται ότι υπάρχει στο συλλογικό μας γονιδίωμα. Αν θέλουμε να το καταπολεμήσουμε, πρέπει οι ιατροί να πληρώνονται ανάλογα με το έργο και την προσφορά τους, τα νοσοκομεία να αυτονομηθούν από τον ασφυκτικό κρατικό έλεγχο, διατηρώντας όμως το δημόσιο χαρακτήρα τους, και, και, και ... τόσα πολλά, που είναι αμφίβολο έχουν γίνει αντιληπτά απο το πολιτικό μας δυναμικό. Διαφορετικά, δεν θα επέμεναν ακόμα και σήμερα να μιλάνε για 'ολοκλήρωση του ΕΣΥ'.

Πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση και ευχαριστώ για τις πληροφορίες σχετικά με τον Υγειονομικό χάρτη και για το άρθρο για το φακελάκι. Προφανώς το πρόγραμμα για τον Υγειονομικό χάρτη έχει σταματήσει? Γιατί αναφέρεται ότι η χρηματοδότηση ήταν 2000-2006.
Αν πραγματικά αυτό ισχύει, τότε πραγματικά μπορούμε να πούμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ έχει θάψει ένα από τα σημαντικότερα έργα στην Υγεία.
Συμφωνώ για τον αριθμό των ιατρών. Δεν ξέρω ποιά είναι η σωστή απάντηση: Μείωση ή διατήρηση? Είναι ειρωνικό να λέμε από την μία ότι έχουμε πάρα πολλούς ιατρούς και από την άλλη να έχουμε τεράστιες και επικίνδυνες για την ζωή των πολιτών ελλείψεις σε ορισμένα μέρη. Για αυτό η καταγραφή των αναγκών είναι ουσιαστικό ζήτημα. Αν δεν ξέρουμε τι ανάγκες έχουμε δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσους ιατρούς χρειαζόμαστε. Όπως επίσης και αν δεν ξέρουμε πόσοι ιατροί υπάρχουν από κάθε ειδικότητα δεν μπορούμε να ξέρουμε που πρέπει να κατανεμηθούν.
Όσο για τους μισθούς των ιατρών, αυτό είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα το οποίο είναι μάλλον δύσκολο να επιλυθεί προς το παρόν. Ένα μεγάλο θέμα για να εξοικονομηθούν όμως χρήματα είναι η καλή διαχείριση των νοσοκομείων και των υπηρεσιών που προσφέρουν. Αυτή τη στιγμή νομίζω ο έλεγχος των νοσοκομείων και της διαχείρισής τους είναι σχεδόν μηδενικός και εννοώ τον ουσιαστικό έλεγχο και τον περιορισμό των άσκοπων δαπανών.
Το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ έχει επίσης ορισμένα πρωτοποριακά προγράμματα όπως την εφαρμογή του προσυμπτωματικού ελέγχου (screening), που δεν τα τονίζουμε όσο πρέπει, ενώ έχουν τεράστια σημασία για τον πολίτη και την υγεία του. Και αυτό είναι ένα πρόβλημα που βλέπω με όλο το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή δεν τονίζουμε με απλουστευμένη γλώσσα τα οφέλη που θα αποκομίσει ο πολίτης αν εφαρμοστεί το πρόγραμμα . π.χ προσυμπτωματικός έλεγχος σημαίνει ότι θα σωθούν πολλές ζωές λόγω έγκαιρης διάγνωσης. Εκτός από αυτό όμως, η εφαρμογή του σωστού προσυμπτωματικού ελέγχου θα οδηγήσει σε εξοικονόμηση πόρων και όχι μόνο λόγω της έγκαιρης θεραπείας ασθενιών. Ένα απλούστατο παράδειγμα: Είμαι σίγουρος ότι όλοι μας γνωρίζουμε άτομα που κάνουν άσκοπα εργαστηριακές εξετάσεις κάθε χρόνο ή και περισσότερες φορές το χρόνο για να επιβεβαιώσουν ότι είναι όλα καλά με την υγεία τους και μάλιστα οι περισσότερες από αυτές τις εξετάσεις δεν έχουν κανένα όφελος στην έγκαιρη διάγνωση.
Το ζήτημα της Υγείας είναι ίσως ένα από τα πιο πολύπλοκα ζητήματα παγκοσμίως...