Περί τέχνης της πολιτικής ή περίτεχνη πολιτική

Aν μας ενδιαφέρει το ΠΑΣΟΚ σαν κόμμα προόδου και σαν πρόταση εξουσίας μη συντηρητική είμαστε υποχρεωμένοι όσοι θεωρούμε την ουσιαστική προοδευτική πολιτική σαν :

• Εργαλείο για την έκφραση των κοινωνικών προβλημάτων
• Την πρόταση αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών
• Και τελικά την άσκηση της εξουσίας για την υλοποίηση των μεθόδων αντιμετώπισης

να φροντίσουμε να είμαστε ενεργοί στις διαδικασίες οι οποίες θα γίνουν και να πάρουμε θέση με βάση τις πολιτικές τους στόχους και τους τρόπους να τα πετύχουμε για να ορίσουμε το μέλλον του.

Πιστεύω ότι στο ΠΑΣΟΚ πρώτα από όλα αυτό χρειάζεται έτσι ώστε να ξεφύγουμε από τη νεφελώδη κατάσταση η οποία επικρατεί τα τελευταία 15 χρόνια.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η συνοχή σε ένα προοδευτικό κομματικό σύστημα μόνο λόγω της εξουσίας ή της προοπτικής της εξουσίας δεν πρέπει να υφίσταται.

Δυστυχώς αποδείχθηκε ότι οι νομοτελειακά διάδοχες γενιές των ιστορικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ είχαν πεισθεί ότι αρκεί να είναι πάνω στο τραίνο και αυτό θα τους πάει.

Δυστυχώς δεν αντελήφθησαν ότι είχαν ευθύνη να αλλάξουν όχι μηχανοδηγό αλλά την πορεία του τραίνου.

Δυστυχώς δεν αντελήφθησαν ότι το τραίνο είναι στην Ελλάδα ένα υποβαθμισμένο μέσο μεταφοράς και δεν παρακολούθησαν παναθεμά τους ότι και αυτός ο ΟΣΕ αλλάζει.

Δυστυχώς υπάρχει ένα σύνολο ατόμων οι οποίοι πιστεύουν ότι ωρίμασαν μέσα σε ένα κομματικό σύστημα και δικαιούνται μεριδίου διαχείρισης του ex-officio.

Το κομματικό αυτό σύστημα έχει πεθάνει προ πολλού. Απλώς δεν το έχουμε θάψει γιατί φέρνει πιστούς να ανάψουν «κεράκι» όπως έκανε ένα μοναστήρι με το σκήνωμα υποψήφιου αγίου.

Η μπόχα του κομματικού αυτού συστήματος έχει αρχίσει και μας παίρνει όλους αλλά κάποιων η αίσθηση της πολιτικής όσφρησης έχει ισοπεδωθεί από το πολιτικό τέλμα των κομματικών στρατοπέδων, της προσωπικής φιλοδοξίας και της συντήρησης των κομματικών αξιωμάτων.

Τα κομματικά συστήματα πρέπει να υπάρχουν όμως πρέπει να αλλάζουν και να προσαρμόζονται στα προβλήματα των κοινωνιών που εκπροσωπούν.

Αν θέλουμε να είμαστε μέσα στον ορισμό του και "προοδευτικού" θα πρέπει να δεχθούμε ένα σημαντικό αξίωμα κατά την άποψη μου

Αριστερός δεν σημαίνει απαραίτητα και προοδευτικός και το αντίστροφο.

Λίγο Ιστορία- Λίγο Σήμερα και το Αύριο
Το ηγετικό σύστημα του ΠΑΣΟΚ δεν ήθελε ή δεν μπόρεσε να αντιληφθεί ότι έχει χάσει την επαφή του με την κοινωνία από τις νικηφόρες για αυτό εθνικές εκλογές του 2000.

Στην έξαρση των νεοσυντηρητικών πολιτικών και κυβερνήσεων της Ευρώπης μείναμε απαθείς και δεν παραδεχθήκαμε ότι η νομοτελειακή επικράτησή τους και στη χώρα μας θα ήταν εφικτή.

Προεκλογικά στις πρόσφατες εθνικές εκλογές άκουσα για δεξιά παρένθεση. Μας βόλευε να επαναληφθεί η ιστορία. Θα ήταν τραγωδία να επαναληφθεί η ιστορία.

Εχω εμπιστοσύνη στον απλό πολίτη όταν παίρνει την απόφασή του να ορίσει τους άρχοντές του.

Η οπισθοδρόμηση των αριστερών, σοσιαλιστικών, σοσιαλδημοκρατικών προτάσεων στην γηραιά ήπειρο δεν είναι τυχαία. Οι αντίστοιχοι κομματικοί σχηματισμοί στη χώρα μας θα υποστούν τα ανάλογα.

Είναι ευθύνη των κομμάτων να αντιληφθούν τα σύγχρονα και να προβλέψουν τα μελλοντικά προβλήματα των πολιτών και να διαμορφώσουν πολιτική πρόταση για την αντιμετώπιση τους.

Αυτό καθιστά ένα κόμμα στο σύγχρονο κόσμο προοδευτικό.

Οσο αυτό δεν γίνεται ο πολίτης θα καταφεύγει στη λύση της κατ’αυτόν συμφερότερης διαχειριστικής αντιμετώπισης των προβλημάτων του.

Και δεν είναι δυνατόν να δεχθώ σε αυτό το σημείο ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τα έκανε όλα μπάχαλο και θα τα κάνει μπάχαλο μόνο και μόνο θεσμικά σκεπτόμενος.
Δεν ανέλαβε μόνη της τη διακυβέρνηση της χώρας η Νέα Δημοκρατία. Κάποιοι συνέναβαλαν με τις κυβερνητικές πρακτικές τους στο να γίνει εξουσία η Νέα Δημοκρατία.

Μία εκτίμηση του αποτελέσματος των εκλογών της 16 Σεπτεμβρίου 2007 μας δίνει τα εξής:

Οι πολίτες στις πρόσφατες εκλογές είπαν ναι στη πολιτική της Νέας Δημοκρατίας στη λογική τούτη τη φορά ας δώσουμε μία δεύτερη ευκαιρία. Αν η Νέα Δημοκρατία δεν πάρει το μήνυμα της οριακής πλειοψηφίας θα ακολουθήσει και αυτή την πορεία της κρίσης του πολιτικού μας συστήματος.

Οι πολίτες είπαν όχι στο σύστημα εξουσίας του ΠΑΣΟΚ γιατί ποτέ δεν έκανε αυτοκριτική για την ήττα του 2004, κουκούλωσε τα όποια λάθη και στραβά στη προοπτική της επανακατάληψης της εξουσίας. Οι πολίτες εκλεισαν την πόρτα, με τη ψήφο τους, στην συντήρηση μέσα στο προοδευτικό χώρο, έδειξαν τον δρόμο για ανάγκη ύπαρξης πολιτικής και όχι συστημάτων διαχείρισης. Τούτη τη φορά το εκλογικό σώμα δεν τιμώρησε το ΠΑΣΟΚ βάζοντας το στην αντιπολίτευση απλά, αλλά απαιτεί από αυτό επιτακτικά, να αντιμετωπίσει με πολιτικούς όρους και τρόπους τα κοινωνικά ζητήματα.

Οι πολίτες στήριξαν τα «μικρά» κόμματα, στέλνοντας και μήνυμα στα κόμματα εξουσίας, γιατί εξέφρασαν την άρνησή τους στο πολιτικό σύστημα, γιατί εξέφρασαν την «εναλλακτική και μοντέρνα αντίληψη» τους για την πολιτική, γιατί εξέφρασαν τον άκρατο πατριωτισμό τους απέναντι στις "λαίλαπες" οι οποίες μάχονται τον ελληνισμό και γιατί τέλος το περιβάλλον είναι ένα ουσιαστικό πρόβλημα των σύγχρονων κοινωνιών.

Οσον αφορά λοιπόν το ΠΑΣΟΚ, εκτός από τα αίτια και τις κρίσεις για τις πρόσφατες εκλογές, θα πρέπει να ανατρέξει και να εξετάσει την πορεία του από το τέλος της εποχής του Ανδρέα Παπανδρέου, το οποίο τέλος άρχισε με την επανεκλογή του σαν πρωθυπουργός το 1993, έως και σήμερα.

Θα πρέπει να εξετασθεί και να κριθεί η εκσυγχρονιστική περίοδος.
Θα πρέπει να εξετασθεί και να κριθεί η οριακή νίκη του 2000 και ή ήττα του 2004 όχι σαν αποτελέσματα αριθμητικό μόνο αλλά να διαβαστούν προσεκτικά τα μηνύματα και η εξέλιξη της κοινωνίας από τότε.
Θα πρέπει να εξετασθεί και να κριθεί η περίοδος από το Σεπτέμβρη του 2003 έως και τις πρόσφατες εκλογές

Πάνω σε αυτές τις κρίσεις αλλά και την διαπίστωση της πραγματικότητας της κοινωνίας θα πρέπει να διαμορφωθεί η νέα πολιτική πρόταση του προοδευτικού χώρου.

Πάνω σε πολιτικές προτάσεις να συζητήσουμε να διαφωνήσουμε και εν τέλει να επικρατήσει μία πλειοψηφία.
Μία πλειοψηφία όμως η οποία θα είναι και πλειοψηφία στη κοινωνία και όχι απλά μία ενδοκομματική πλειοψηφία μηχανισμών και στρατών.

Σε αυτή τη λογική καλείται όχι μόνο το συντεταγμένο ΠΑΣΟΚ αλλά και όλοι οι πολίτες οι οποίοι προσδοκούν από αυτό την πρόταση προόδου.
Το ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες εκλογές πήρε 2.727.921 ψήφους των εγκύρων ψηφοδελτίων.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει βάλει εδώ και χρόνια το άνοιγμα του ΠΑΣΟΚ στη κοινωνία.
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος μίλησε για ανοιχτές διαδικασίες
Ο Κώστα Σκανδαλίδης έβαλε στο τραπέζι την «Κυβερνώσα Αριστερά»


Ιδού η Ρόδος

Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι πολίτες, φίλοι αλλά και αντίπαλοι του ΠΑΣΟΚ, επιθυμούν να πορευθεί το δεύτερο σήμερα κόμμα εξουσίας σε δημοκρατικές και ουσιαστικές συνεδριακές διαδικασίες και να εξέλθει από αυτές ισχυρό και χρήσιμο για τον τόπο.

Οπως όλοι οι πολίτες παρακολουθήσαμε, με σοβαρότητα και ενδιαφέρον, την εξελικτική διαδικασία του πρώτου σήμερα κόμματος εξουσίας πριν λίγα χρόνια και την πορεία του από την εξελικτική του διαδικασία σε κυβερνητική εξουσία, έτσι όλοι παρακολουθούμε την εξελικτική διαδικασία του ΠΑΣΟΚ σήμερα.

Η Νέα Δημοκρατία πέτυχε στην εξελικτική της διαδικασία έστω και αν η ελάχιστη επιτυχία για ένα κόμμα είναι μόνο η διακυβέρνηση.

Πιστεύω ότι για το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να είναι μονόδρομος η εξουσία για την εξουσία αλλά η εξουσία για να αντιμετωπισθούν τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα.

Εύχομαι να μην καταντήσει πασαρέλα η προσυνεδριακή διαδικασία και τελικά το συνέδριο να καταντήσει κακέκτυπο αντίγραφο της συμφωνίας της Γιάλτας.

Τα προβλήματα της κοινωνίας δεν θέλουν πια χαρισματικούς ηγέτες ούτε μόνο οραματιστές πολιτικούς.

Προοδευτικός είναι αυτός που είναι και αποτελεσματικός
Πολιτική χωρίς αποτέλεσμα δεν έχει ουσία.

Τι ορίζουμε όμως σαν πολιτική;
Διαφωνώ ριζικά με όσους αντιλαμβάνονται και θέλουν να μας πείσουν ότι η πολιτική είναι τέχνη και ιδίως αυτούς όσοι την ορίζουν σαν τέχνη του εφικτού. Δηλαδή είμαι καλός πολιτικός αν προσαρμόζομαι στα πλαίσια του δυνατού. Αυτό είναι συμβιβασμός και μπορώ να το κάνω και μόνος μου δεν χρειάζεται να μου πουν να το κάνω.

Οι καιροί δεν ζητούν τεχνίτες πολιτικούς αλλά πολιτική ρήξεων.
Το εφικτό σήμερα απαιτεί ρήξη και κυρίως ρήξη με την νοοτροπία.

Το μόνο δύσκολο είναι ότι για να κάνει κάποιος ρήξη, η ζωή έχει δείξει, ότι πρέπει να συμβαίνουν τα εξής:

• Να μην έχει τίποτα να χάσει

• Να έχει αυτογνωσία και θάρρος

• Να αντέξει τη λάσπη των κάθε μορφής θιγομένων

• Να έχει ολοκληρωμένη πρόταση και θέσεις για ότι θέλει να αλλάξει

Ολα αυτά δεν είναι απαραίτητο να τα δένει μία σύζευξη

Αυτά όμως πρέπει να τα αποφασίσει ο ηγέτης της ρήξης

Ευθύνη του κόσμου, ή έστω αυτών οι οποίοι επιθυμούν την ουσιαστική αλλαγή, είναι να τονίσουν με κάθε τρόπο ότι υφίσταται ένας πυρήνας, ή πολλοί πυρήνες , οι οποίοι θα σταθούν δίπλα στον ηγέτη και θα θυσιαστούν πολιτικά για την υπόθεση.

Και εδώ είναι το δύσκολο. Να βρείς εθελοντές για πολιτική θυσία.

Μάθαμε να συμβιβαζόμαστε σε μία κοινωνία αταξική με τη λογική του ότι είναι συμφερότερο για εμάς.

Το φαινόμενο αυτό είναι το πιό δύσκολο για κοινωνική αντιμετώπιση και χαρακτηρίζεται κυρίως από την έλλειψη αυτογνωσίας η οποία οδηγεί στην υποκειμενική αντιμετώπιση κάθε θέματος και δυστυχώς στην απουσία της έννοιας του "κοινού" ή "δημόσιου" συμφέροντος


Το ΠΑΣΟΚ όπως είναι διαμορφωμένο σήμερα στελεχιακά, στα μεσαία και ανώτερα επίπεδα, δεν έχει την δυνατότητα να παράξει έστω υποτυπωδώς τους θεμέλιους λίθους για τη πολιτική ρήξη.

Αναπόφευκτα θα ακολουθήσει την πορεία των ευρωπαϊκών σοσιαλιστικών κομμάτων και αυτό είναι καλό γιατί θα χαθεί η έννοια την συνοχής λόγω της εξουσίας. Είναι καλό γιατί μία γενιά "στελεχών" θα συνταξιοδοτηθεί (πόσο θα αντέξουν χωρίς την ηδονή της εξουσίας ) και νομοτελειακά θα υπάρξουν διάδοχα στελέχη τα οποία θα αναλάβουν τους πολιτικούς ρόλους.

Σε αυτή τη λογική το μόνο ουσιαστικό ζητούμενο από το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να είναι η διαμόρφωση του πολιτικού και κοινωνικού περιβάλλοντος και τα πλαίσια μέσα στα οποία τα διάδοχα αυτά στελέχη θα κινηθούν.