Ασφαλιστικό, ακρίβεια και υπογεννητικότητα.

Κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος, όσους νόμους και αν ψηφίσουμε, όσες αλλαγές και αν κάνουμε, το ασφαλιστικό δεν πρόκειτα να λυθεί αν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα η υπογεννητικότητα και μετά η ακρίβεια.
Σκεφτείτε τι πρόβλημα για τις συντάξεις θ’ αντιμετωπίζαμε, αν δεν υπήρχαν οι μετανάστες να συνεισφέρουν στο ασφαλιστικό.
Το θέμα της ακρίβειας, όσες μεγάλες συντάξεις και αν δίνουμε αν τα προϊόντα ανεβαίνουν σαν τρελά δεν κάνουμε τίποτα. Στο θέμα αυτό μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει το κράτος, ανεβαίνουν τα τιμολόγια ΟΤΕ, ΔΕΗ, καυσίμων, νερού και ασφαλίστρων. Έτσι ανεβαίνουν οι τιμές. Οι συνταξιούχοι σε λίγο καιρό αν όχι απο τώρα θα είναι περισσότεροι απο τους εργαζόμενους. Αν αυξήσουμε τα όρια ηλικίας θα μειωθεί η απασχόληση των νέων και θα αυξηθεί η ανεργία. Αν γίνει αυτό όλο και λιγότερα νέα ζευγάρια θα κάνουν οικογένεια, η υπογεννητικότητα θα αυξηθεί, φαύλος κύκλος δηλαδή. Αν πάλι δεν αυξήσουμε τα όρια ηλικίας το σύστημα μπορεί να καταρεύσει.
Πρέπει λοιπόν να δοθούν κίνητρα στους νέους να κάνουν οικογένειες και παιδιά. Αυτό σημαίνει ολοήμερους παιδικούς σταθμούς, ολοήμερα σχολεία, σχολεία που οι μαθητές δεν θα έχουν ανάγκη τα φροντιστήρια για μαθήματα, ξένες γλώσσες και πληροφορική.
Το κράτος πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του, να αποπληρώσει το χρέος του στα ασφαλιστικά ταμεία, να υποχρεώσει τους εργοδότες να πληρώσουν και αυτοί το χρέος τους και να καταπολεμήσει την εισφοροδιαφυγή