ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΑΣΟΚ, ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ

DimKaramitsas 3/3/2008, 23:18

Πολιτική πρόταση βέβαια ...

Τα δύο πρώτα κεφάλαια, τα υπόλοιπα κεφάλαια στο Διάλογος ΠΑΣΟΚ ή στο blog μου
Το κείμενο γράφτηκε για την πολιτική επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ και συνδιαμορφώθηκε στο “Διάλογος ΠΑΣΟΚ.”

Το κείμενο φιλοδοξεί να θέσει τις πολιτικές βάσεις για μια νέα ελληνική κοινωνία.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ

1. ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ.

To ΠΑΣΟΚ είναι το πολιτικό κίνημα που ιδρύθηκε την 3^η Σεπτέμβρη του 1974, για να εκφράσει τις αγωνίες, τις ανάγκες και τις ελπίδες των Ελλήνων για ένα καλύτερο, ανθρώπινο αύριο.

Το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε ως κίνημα και ξαναγίνεται κίνημα, κίνημα της κοινωνίας, κίνημα του λαού αυτής της χώρας, που δεινοπαθεί, μοχθεί και έχει χάσει την ελπίδα του για το μέλλον.

Το ΠΑΣΟΚ δημιουργήθηκε ως σοσιαλιστικό πολιτικό κίνημα αναζήτησης και δημιουργίας νέων κοινωνικών δεδομένων, νέων κοινωνικών και πολιτικών «τόπων».

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα, δεν είναι δηλαδή μηχανισμός κατοχής και διαχείρισης της εξουσίας, αλλά κίνημα βγαλμένο μέσα από την κοινωνία, κομμάτι και εκφραστής της. Αν στο παρελθόν η κυβερνητική του πορεία το μετέτρεψε σε κομματικό μηχανισμό αυτό είναι ένα λάθος που το αναγνωρίζουμε όλοι, έχοντας ο καθένας μας την ευθύνη του, που μεγαλώνει όσο μεγαλώνουν και τα αξιώματα που έλαβε … . Αυτή η αντίληψη κόμματος από σήμερα σταματά οριστικά και για πάντα, μαζί με την έκφραση της συγγνώμης μας, σε όσους αποτέλεσαν θύματα μιας τέτοιας νοοτροπίας και συμπεριφοράς.

Το ΠΑΣΟΚ δεν «έχει» το δικαίωμα να μην παράγει νέα πραγματικά σοσιαλιστική δημιουργική πολιτική, δεν έχει το δικαίωμα να μην θέτει νέους κοινωνικούς στόχους και οράματα με δημοκρατικό και σοσιαλιστικό περιεχόμενο. Δεν αρκείται στα αστικά αυτονόητα, τα καλύπτει, αλλά προχωρά παραπέρα δημιουργεί νέους θεσμούς, καινοτομίες που δίνουν άλλη διάσταση στην πολιτική πορεία του τόπου, που αποτελούν πολιτική δημιουργία για τα δίκαια των μη προνομιούχων, αλλά και του συνόλου των σκεπτόμενων Ελλήνων.

Αυτός είναι ο πολιτικός σκοπός του, αυτός είναι ο λόγος της ύπαρξής του και της δράσης του.

Η ελληνική κοινωνία έχει την ανάγκη ενός νέου δημιουργικού σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ, που θα θέσει νέα οράματα και στόχους, θα δημιουργήσει νέους θεσμούς, θα προκαλέσει πολιτική και κοινωνική κινητικότητα, θα χτίσει τον σοσιαλισμό των νέων δεδομένων, των επόμενων δεκαετιών, πάνω στις ίδιες βασικές αρχές, αλλά με βάση νέες αναζητήσεις και δεδομένα.

Το ΠΑΣΟΚ είναι παρόν, για να συλλάβει και να εκφράσει πολιτικές που δεν αρκούνται στην άρνηση των επιδιώξεων του νέο-φιλελευθερισμού, αλλά προβάλλουν ένα νέο σύστημα αξιών με μοναδική κεντρική προτεραιότητα τον άνθρωπο, τον ελεύθερο, αυτάρκη, ολοκληρωμένο μέσα από την συλλογικότητα άνθρωπο που πορεύεται προς την προσωπική και κοινωνική ολοκλήρωση, προς την συνάντηση με την αληθή οντότητά του.

Βασισμένοι στις αρχές της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού, προτείνουμε νέους θεσμούς πραγμάτωσης των αρχών – αξιών αυτών και ένα συγκροτημένο σύστημα κοινωνικής πορείας και οργάνωσης, ως στόχο για το σήμερα, το αύριο, το μέλλον.

Οφείλουμε να θέσουμε ξανά τους φιλοσοφικούς μας στοχασμούς και τα πολιτικά μας σχέδια για μια κοινωνία δημοκρατική και σοσιαλιστική.

Ξεκινάμε από την αρχή διδασκόμενοι από τα λάθη μας και αφήνουμε την καρδιά μας πλέον να εκφραστεί μέσα από τις αιώνιες, παντοτινές αρχές μας της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, της ανθρωπιάς.

Ολοι μαζί, με θεσμούς δημοκρατίας πραγματικής να χτίσουμε το σήμερα και το αύριο αυτής της χώρας με κέντρο της όχι τα οικονομικά μεγέθη και τους αδυσώπητους απρόσωπους αριθμούς, αλλά τον ΑΝΘΡΩΠΟ, τον ελεύθερο ΑΝΘΡΩΠΟ, τον άνθρωπο που βιώνει την ελευθερία του σε μια κοινωνία ελευθερίας, συλλογικότητας και συντροφικότητας .

2. ΠΑΣΟΚ και ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Α. Το ΠΑΣΟΚ από σήμερα γίνεται ξανά κίνημα του ανθρώπου

Κίνημα του εργαζόμενου ανθρώπου,

Το ΠΑΣΟΚ είναι το κίνημα του εργαζόμενου Λαού, που δυστυχεί. που αγωνίζεται, που επιθυμεί, που παράγει, που ονειρεύεται ένα μέλλον χωρίς διακρίσεις, χωρίς φτώχεια, χωρίς ρατσισμό και ενάντια σε κάθε τι ή σε όποιους επιβουλεύονται τον ανθρώπινο χαρακτήρα των κοινωνιών, των πολιτισμών και της οικονομίας.

Κίνημα του νέου και της νέας, του φοιτητή, του σπουδαστή, του μαθητή,

Κίνημα του άνεργου και του χαμηλόμισθου που αγωνιά για το αύριο, για την ίδια του τη ζωή που κυλάει και φεύγει

Κίνημα του καταπιεσμένου αστού που συμπιέζεται προς την φτώχεια και την απαξίωση.

Κίνημα του συνταξιούχου, του περήφανου απόμαχου που λογαριάζει καθημερινά τα κέρματα, τα ψιχία της σύνταξής του και δεν του βγαίνουν, που σκέπτεται το θάνατο για να βγει από την αναξιοπρέπεια που τον καταδίκασαν

Κίνημα κάθε πολίτη αυτής της χώρας που πιστεύει στην ανθρωπιά, στην συλλογικότητα, στην συντροφικότητα, στην δημοκρατία και στην αξιοπρέπεια.

Το ΠΑΣΟΚ είναι το κίνημα των κινημάτων, της νεολαίας και του εργαζόμενου Λαού που προασπίζεται και διεκδικεί την δημοκρατία, την ισονομία, την ισοπολιτεία, την ευημερία των κοινωνιών, την ειρήνη και την συνύπαρξη, τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις αξίες του Ουμανισμού που οδηγούν στον εξανθρωπισμό της κοινωνικής ζωής στο σύνολό της.

Κίνημα που πιστεύει μόνο στον ΑΝΘΡΩΠΟ και αυτόν θέτει στο κέντρο κάθε επιλογής και όχι τους ευημερούντες αριθμούς και τα ψευδεπίγραφα παγερά μεγέθη.

Ο ίδιος ο Ανθρωπος, εμείς όλοι πρέπει να πάρουμε τις αποφάσεις μας για τις κοινωνίες μας, να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας απέναντι σε όσους θέλουν υποτιμητικά να μας θεωρούν μικρά γρανάζια στην μηχανή τους κέρδους τους, παραγωγούς όσων αυτοί τάσσουν και μονάδες κατανάλωσης όσων αυτοί μας δίνουν. Δεν είμαστε νούμερα σε στατιστικές, δεν είμαστε ανταλλακτικά στην μηχανή τους. Είμαστε άνθρωποι, εμείς αποτελούμε τις κοινωνίες, εμείς μοχθούμε για το σήμερα και το αύριο, εμείς είμαστε το κέντρο του κόσμου, της κοινωνίας και της πολιτικής και εμείς θα αποφασίσουμε για το μέλλον, για κοινωνίες ανθρώπων και όχι ζωωδικών ενστίκτων, για κοινωνίες αλληλεγγύης και συναδέλφωσης και όχι αλληλεξόντωσης και ανταγωνισμού, για ζωή και δημιουργία αληθινή και όχι για την ανάλωσή μας στον βωμό του κέρδους άλλων.
Το ΠΑΣΟΚ πιστεύει και αποσκοπεί σε μία δίκαιη κοινωνία και ένα δίκαιο κράτος. Το ΠΑΣΟΚ έχει την θέση ότι αποτελεί φυσικό απαράβατο «δίκαιο» και δικαίωμα κάθε ανθρώπου να μην στερείται, αλλά να μπορεί ελεύθερα και απρόσκοπτα να απολαμβάνει τα βασικά για τις ανάγκες του βιοτικά αγαθά (υλικά και ψυχολογικά). Ο άνθρωπος που γνωρίζει πως δεν θα πεινάσει, δεν θα μείνει γυμνός, θα μορφωθεί, θα έχει ίση συμμετοχή σε όλα και κοινωνική αξία είναι ελεύθερος από εξαρτήσεις, είναι ελεύθερος να προχωρήσει στην ολοκλήρωσή του ατομική και κοινωνική. Η ίδια η ζωή του γίνεται χαρά, η εργασία του δεν είναι καθήκον ή εξαναγκασμός, αλλά πραγματική δημιουργία. Το ΠΑΣΟΚ έχει την θέση ότι το θεσπισμένο δίκαιο της κοινωνίας και του κράτους και η ίδια η λειτουργία τους πρέπει να κατατείνει, να αποσκοπεί και να αγωνίζεται για την ελεύθερη απόλαυση από τον άνθρωπο των βασικών αυτών βιοτικών αναγκών – αγαθών. Με κοινή προσπάθεια σε μια κοινωνία δημοκρατίας, πολιτικής ισότητας και συλλογικότητας θέτουμε ως σκοπό μας την ελεύθερη κτήση και απόλαυση από κάθε άνθρωπο των βασικών βιοτικών αγαθών.

Κανείς δεν μπορεί να χειραγωγείται από κανένα, να υποδουλώνει την συνείδησή του, κανείς δεν μπορεί να απαιτεί την ελευθερία του άλλου. Καταπιεστικά φαινόμενα, αντινομίες και παρεμπόδιση των επιδιώξεων αυτών πρέπει να παύσουν να υφίστανται για να οικοδομηθεί ένα δίκαιο κράτος μέσα σε μια δίκαιη κοινωνία με κέντρο της άνθρωπο.

Β . Δημοκρατία

Το ΠΑΣΟΚ είναι το κίνημα των Δημοκρατών αυτής της χώρας, της Δημοκρατίας που ποτέ δεν έπαυσε από τα χρόνια του Περικλή να βρίσκεται στην ψυχή των Ελλήνων. Δημοκρατία σημαίνει να έχεις την δυνατότητα πρότασης και δεσμευτικής απόφασης, είναι το πρόταγμα της πολιτικής ισότητας, είναι το ζητούμενο της δημοκρατικής παράταξης του τόπου.

Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα της απόλυτης ισότητας, το πολίτευμα της ίσης έκφρασης, της ίσης δημιουργίας, της ίσης απόφασης. Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα του Ανθρώπου, του ελεύθερου Ανθρώπου.

Το ΠΑΣΟΚ ήδη στο καταστατικό του προωθεί θεσμούς δημοκρατίας, όπου τα μέλη του αποφασίζουν για την πολιτική, οι πολίτες παίρνουν οι ίδιοι τις αποφάσεις. Το «κοινό των Ελλήνων» αναβιώνει και για μας ως πολίτες ξεκινά το μακρύ ταξείδι της Δημοκρατίας.

Είναι δέσμευση του ΠΑΣΟΚ να φέρει πολιτικούς θεσμούς άμεσης δημοκρατίας, να δώσει ίση φωνή σε όλους τους Ελληνες, να αποφασίζουν από κοινού για τα θέματα της πολιτικής και της κοινωνίας και να μην στέκονται άφωνοι παρατηρητές, όσων αποφασίζουν για αυτούς, χωρίς όμως αυτούς.

Το ΠΑΣΟΚ δεν επικαλείται μόνο την «κοινωνία των πολιτών» και την «Συμμετοχική Δημοκρατία», την πραγματοποιεί και της δίνει πραγματική οντότητα, δυνατότητα πρότασης και δεσμευτικής απόφασης.

Το «κράτος» δεν είναι για το ΠΑΣΟΚ μία οντότητα τρίτη, έξω από τους πολίτες αυτής της χώρας. Το κράτος των Ελλήνων και η Πολιτεία των Ελλήνων είναι οι ίδιοι οι πολίτες αυτής χώρας, αυτοί συγκροτούν το κράτος και αυτοί καθορίζουν την πορεία του.

Το ΠΑΣΟΚ θέλει τον πολίτη να αποφασίζει αυτός για την τύχη του, να μπορεί να θέσει στους συνέλληνες πολίτες τις αγωνίες και τις προτάσεις του και να έχει την τύχη να συμβάλλει στην εξέλιξη και πορεία της χώρας. Δεν θέλει τον πολίτη άφωνο, χωρίς δυνατότητες επί τέσσερα (4) χρόνια και μια μέρα μόνο πολίτη, τον θέλει κάθε μέρα πολίτη, να μην παρακαλάει για να ακουστεί, αλλά να έχει το δικαίωμα να τον ακούσουν.

Προχωράμε στην θέσπιση νέων θεσμών που οδηγούν στην Δημοκρατία. Με δύο παράλληλα βήματα η εξουσία γίνεται έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας. Με την θέσπιση νέων δημοκρατικών αρχών, καθολικά εκλεγμένων, που ελέγχουν συνεχώς την άσκηση της εξουσίας και καθορίζουν την πορεία της, η κοινωνία παρεμβαίνει και καταλύει κάθε εξουσιαστικό φαινόμενο.

Μέσα από τους θεσμούς ουσιαστικής δημοκρατίας ο άνθρωπος εκφράζεται και ορίζει το μέλλον του, ένα μέλλον βασισμένο στην συντροφικότητα και την συλλογικότητα, στην κατανόηση και στην αλληλεγγύη.

Με την θέσπιση θεσμών καθολικής άμεσης δημοκρατίας, ο πολίτης όχι μόνο ελέγχει, αλλά προτείνει, καταδεικνύει και αποφασίζει ο ίδιος για την πολιτική πορεία της Ελλάδας και του τόπου. Οι συνελεύσεις των πολιτών και με την χρήση της τεχνολογίας καθιερώνονται ως συνελεύσεις σημαντικών αποφάσεων για τα τοπικά και πανελλήνια ζητήματα, ως έκφραση της ίδιας της Πολιτείας των Ελλήνων.

Ετσι θα οδηγηθούμε σε μία πραγματική δημοκρατία, σε μια δημοκρατία από τον λαό και μόνο για τον λαό.

Αυτό είναι ξανά το ΠΑΣΟΚ και με εργαλείο την Δημοκρατία θα το διαμορφώσουμε όλοι μαζί, θα το ορίσουμε ξανά, μέσα από τις συλλογικότητές μας, που αποκτούν νέα οντότητα από την πνοή και την σκέψη όλων μας.

Γ. Σοσιαλισμός

Ο σοσιαλισμός, χωρίς τάξεις, ανισότητες, εξουσίες και δόλια συμφέροντα είναι το μόνο πολίτευμα που εκφράζει τον άνθρωπο, τον ελεύθερο ολοκληρωμένο από κάθε άποψη άνθρωπο. Ο Δημοκρατικός Σοσιαλισμός είναι αυτός που εξασφαλίζει την αξία της ελευθερίας και της έκφρασης κάθε ανθρώπου.

Για το ΠΑΣΟΚ το πρώτιστο είναι η συμφωνία μεταξύ των πολιτών αυτής της χώρας να μην υπάρχει άνθρωπος, ο οποίος να στερείται τα αναγκαία για την διαβίωσή του αγαθά, για κανένα λόγο και για καμιά αιτία. Με κοινή απόφαση πρέπει η κοινωνία να εξασφαλίσει από το πλεόνασμα του πλούτου που παράγει σε όλους αυτή την δυνατότητα. Είναι ανάγκη κάθε άνθρωπος που γεννιέται σε αυτή την χώρα να ξέρει ότι δεν θα ζήσει την αγωνία της πείνας και της απαξίωσης, την αγωνία της έλλειψης εκπαίδευσης – παιδείας, την αγωνία της αποξένωσης, της καταφρόνιας και της κοινωνίας των κλασμάτων, την αγωνία της έλλειψης δυνατοτήτων για ένα καλύτερο αύριο, γιατί πάνω στα στοιχεία αυτά οικοδομείται η ανεξαρτησία, η ελευθερία του ανθρώπου, η δυνατότητά του να σκέπτεται και να ενεργεί ελεύθερα, πάνω στα στοιχεία αυτά γεννιέται ο ελεύθερος άνθρωπος και πολίτης.

Για τους λόγους αυτούς 1^ο μέλημα και δέσμευση του ΠΑΣΟΚ της κοινωνίας είναι η νομοθετική καθιέρωση και κατοχύρωση του δικαιώματος αυτού, ακόμα και με συνταγματική επιταγή.

Πάνω σε αυτή την κοινωνική συμφωνία χτίζεται η νέα ζωή, η νέα Ελλάδα.

Κανείς δεν πρέπει να σκέπτεται και να προβληματίζεται από την ανέχεια και την αβεβαιότητα ακόμα και να φέρει στην ζωή ένα παιδί, το παιδί αυτό είναι παιδί όλων και θα μεγαλώσει σαν παιδί της Ελλάδας και των Ελλήνων.

Οι σύγχρονες μορφές οικονομικής οργάνωσης δεν θέτουν ως σκοπό τους τον άνθρωπο, αλλά έννοιες έξω από τον άνθρωπο, όπως παραγωγικότητα και κέρδος. Ο άνθρωπος από σκοπό της πολιτικής και της κοινωνίας έχει μετατραπεί σε αντικείμενο κερδοφορίας, σε εξάρτημα της διαδικασίας παραγωγής και αντικείμενο εμπορίου. Ακόμα και βασικές θεμελιώδεις ανάγκες του, όπως ο έρωτας και η άθληση έχουν πλήρως εμπορευματοποιηθεί, αποτελούν αντικείμενο κερδοφορίας.

Στο πλαίσιο αυτό, το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ως καίριο πρώτιστο βήμα και τον χαρακτηρισμό σειράς αναγκαίων βιοτικών αγαθών, ως πραγμάτων για τα οποία δεν επιτρέπεται η κερδοφορία. Αγαθών που ανήκουν στον άνθρωπο και στις κοινωνίες του. Το μόνο κέρδος που είναι νοητό είναι το κέρδος όλων των ανθρώπων, το κέρδος της ζωής και όχι το κέρδος των αδυσώπητων, άψυχων αριθμών.

Το ΠΑΣΟΚ θέτει ως κέντρο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής τον άνθρωπο και στο σύστημα αξιών του κάθε άλλη έννοια υποχωρεί και είναι υποδεέστερη της αξίας του Ανθρώπου.

Το χτίσιμο μιας νέας κοινωνίας με βάση τις πιο πάνω αρχές και αξίες αποτελεί ένα στόχο που όλους μας αφορά και όλοι πρέπει να συναποφασίσουμε. Βήμα προς βήμα, περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη κοινωνία, περισσότερος Ανθρωπος

Στον αγώνα αυτό σας καλούμε, όλους τους συνέλληνες, όλους τους ανθρώπους, στον δίκαιο για όλους αγώνα της δημοκρατίας, του σοσιαλισμού, του ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

DimKaramitsas 5/3/2008, 20:57

Που εγκειται κατα την γνώμη μου το πρόβλημα.
Υφίσταται συνολικό πρόβλημα πολιτικού καθορισμού ενός κοινωνικού μοντέλου στο σύνολο της παγκόσμιας αριστεράς. Μετά την κατάρρευση του μοντέλου του αποκαλούμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, τόσο τα αυτοαποκαλούμενα ορθόδοξα μαρξιστικά κόμματα, όσο και τα λοιπά πολιτικά μορφώματα της αριστεράς έχασαν το παράδειγμα ενός εφαρμοζόμενου κοινωνικού μοντέλου, αλλά και την πολιτική ευελιξία που τους προσέφερε πολιτικά ο παγκόσμιος διπολισμός. Το άλλο μοντέλο έπαυσε να υφίσταται και κατέρρευσε απότομα.
Ο μονοπολισμός της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης κυριάρχησε επιθετικά στον πλανήτη και διαγράφει ήδη τον 1ο κύκλο λειτουργίας του με σημείο φθοράς που υπολογίζω γύρω στο 2010.
Η αριστερά κλήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές του '90 να απαντήσει χάνοντας την προβολή ενός άλλου λειτουργούντος μοντέλου, το οποίο παρά τις έντονες κριτικές της προέβαλλε και αποδεχόταν. Στην πρόκληση αυτή δεν δόθηκε ικανοποιητική απάντηση, δεν δημιουργήθηκε ένα νέο μοντέλλο κοινωνικής ζωής που να απαντά στο καπιταλιστικό μοντέλο κοινωνίας. Ακόμα και τα ορθόδαξα μαρξιστικά κόμματα (όσα απέμειναν) αποφεύγουν να αναφέρονται στο μοντέλο κοινωνικής ζωής του "υπαρκτού σοσιαλισμού".
Τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έσπευσαν πρώτα να ασπαστούν ολοκληρωτικά το καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης, τη νίκη του καπιταλισμού, ως φαινόμενο οριστικό και αποτέλεσαν βορά και εκφραστή των επιδιώξεών του (ιδιωτικοποιήσεις, οικονομία της αγοράς, μοντέλα ανάπτυξης κλπ.). Το αυτό συνέβη στα περισσότερα αριστερά κόμματα και πολιτικά μορφώματα του πλανήτη.
Η απουσία προβολής ενός άλλου μοντέλου κοινωνικής ζωής, η έλλειψη της δυνατότητας σύλληψης και ορισμού του, οδήγησε την αριστερά είτε σε εκδηλώσεις άρνησης του καπιταλισμού είτε σε πλήρη πολιτικό συμβιβασμό και αναξιοπιστία (ήτοι σε πολιτική και εκλογική καταβαράθρωση). Σήμερα αντέχουν μόνο οι αρνητές, οι οποίοι και πάλι δεν προβάλουν ένα άλλο μοντέλο κοινωνικής ζωής. Δεν έχουν, όπως συχνά αναφέρεται στην χώρα μας, κυβερνητικό πρόγραμμα.
Η έλλειψη συνολικού πολιτικού οράματος, φιλοσοφίας και ολοκληρωμένου στόχου για την οργάνωση και λειτουργία κοινωνικής ζωής είναι εμφανής και αιτία της καχεξίας. Μοντέλο, πρότυπο κοινωνικής ζωής έτερο του καπιταλιστικού και βασισμένο σε σταθερές αρχές και αξίες, δεν υφίσταται, ούτε καν ως όραμα, ως φαντασιακό ζητούμενο και κατασκεύασμα - πολιτικός στόχος. Η απουσία του πολιτικού φαντασιακού, του οράματος και η απουσία αρχών και αξιών που το στηρίζουν σταθερά και ακλόνητα, ώστε να αποτελέσει κοινωνικό ζητούμενο και αξιόπιστο μοντέλο κοινωνικής ζωής απουσιάζουν.
Στην καλύτερη περίπτωση μιλάμε, όπως ο Π.Καν. για "καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο". Το αυτοαναιρούμενο του όρου χαρακτηρίζει και την δυνατότητα της ύπαρξής του. Ομως και παραταύτα μιλάμε για κοινωνική ζωή στα πλαίσια του καπιταλισμού.
Με το "όραμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού" προσπάθησα να θέσω (και σε ένα βαθμό θαρρώ πως το κατάφερα) το φαντασιακό πλαίσιο ενός μοντέλου κοινωνικής ζωής, το οποίο υφίσταται και λειτουργεί πέρα και έξω από τον καπιταλισμό.
Προσπάθησα να δημιουργήσω ένα νέο θεσμικό πλαίσιο κοινωνικής ζωής που δίνει απαντήσεις και τίθεται έξω από την λογική του καπιταλιστικού μοντέλου. Το ίδιο το οραματικό κοινωνικό που προβλήθηκε στηρίζεται σε σταθερές αρχές και αξίες, οδηγούς προς την κατεύθυνση της πραγμάτωσης του μοντέλου.
Με το κείμενο του "ΠΑΣΟΚ του Ανθρώπου" που συνδιαμορφώσαμε επιχειρείται η πραγματιστική τοποθέτηση του μοντέλου και των αρχών στα σημερινά ελληνικά πολιτικά δεδομένα.
Με τις ίδιες φιλοσοφικές και πολιτικές αρχές και αξίες παρούσες επιχειρείται το ξεκίνημα για την πραγμάτωση του μοντέλου που παραμένει ως όραμα, αλλά το χτίσιμο και η πορεία του περνάει μέσα από πολιτικές πρακτικές συνεπείς προς τις αρχές - εφαρμόσιμες στο σήμερα.
Το γεγονός είναι ένα : συνειδητά ή όχι, το μοντέλο πλέον ΥΠΑΡΧΕΙ.
Εναπόκειται σε όλους μας, σε όλους όσους σκέφτονται ανθρώπινα, δημοκρατικά και σοσιαλιστικά, να το παλέψουμε. Να παλέψουμε με το ίδιο το μοντέλο και να το βελτιώσουμε ή να το ρυθμίσουμε, όπου χρειάζεται, αλλά να το παλέψουμε στην κοινωνία ώστε να καταστεί κτήμα και σκοπός της.

DimKaramitsas 5/3/2008, 20:58

Που εγκειται κατα την γνώμη μου το πρόβλημα.
Υφίσταται συνολικό πρόβλημα πολιτικού καθορισμού ενός κοινωνικού μοντέλου στο σύνολο της παγκόσμιας αριστεράς. Μετά την κατάρρευση του μοντέλου του αποκαλούμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, τόσο τα αυτοαποκαλούμενα ορθόδοξα μαρξιστικά κόμματα, όσο και τα λοιπά πολιτικά μορφώματα της αριστεράς έχασαν το παράδειγμα ενός εφαρμοζόμενου κοινωνικού μοντέλου, αλλά και την πολιτική ευελιξία που τους προσέφερε πολιτικά ο παγκόσμιος διπολισμός. Το άλλο μοντέλο έπαυσε να υφίσταται και κατέρρευσε απότομα.
Ο μονοπολισμός της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης κυριάρχησε επιθετικά στον πλανήτη και διαγράφει ήδη τον 1ο κύκλο λειτουργίας του με σημείο φθοράς που υπολογίζω γύρω στο 2010.
Η αριστερά κλήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές του '90 να απαντήσει χάνοντας την προβολή ενός άλλου λειτουργούντος μοντέλου, το οποίο παρά τις έντονες κριτικές της προέβαλλε και αποδεχόταν. Στην πρόκληση αυτή δεν δόθηκε ικανοποιητική απάντηση, δεν δημιουργήθηκε ένα νέο μοντέλλο κοινωνικής ζωής που να απαντά στο καπιταλιστικό μοντέλο κοινωνίας. Ακόμα και τα ορθόδαξα μαρξιστικά κόμματα (όσα απέμειναν) αποφεύγουν να αναφέρονται στο μοντέλο κοινωνικής ζωής του "υπαρκτού σοσιαλισμού".
Τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έσπευσαν πρώτα να ασπαστούν ολοκληρωτικά το καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης, τη νίκη του καπιταλισμού, ως φαινόμενο οριστικό και αποτέλεσαν βορά και εκφραστή των επιδιώξεών του (ιδιωτικοποιήσεις, οικονομία της αγοράς, μοντέλα ανάπτυξης κλπ.). Το αυτό συνέβη στα περισσότερα αριστερά κόμματα και πολιτικά μορφώματα του πλανήτη.
Η απουσία προβολής ενός άλλου μοντέλου κοινωνικής ζωής, η έλλειψη της δυνατότητας σύλληψης και ορισμού του, οδήγησε την αριστερά είτε σε εκδηλώσεις άρνησης του καπιταλισμού είτε σε πλήρη πολιτικό συμβιβασμό και αναξιοπιστία (ήτοι σε πολιτική και εκλογική καταβαράθρωση). Σήμερα αντέχουν μόνο οι αρνητές, οι οποίοι και πάλι δεν προβάλουν ένα άλλο μοντέλο κοινωνικής ζωής. Δεν έχουν, όπως συχνά αναφέρεται στην χώρα μας, κυβερνητικό πρόγραμμα.
Η έλλειψη συνολικού πολιτικού οράματος, φιλοσοφίας και ολοκληρωμένου στόχου για την οργάνωση και λειτουργία κοινωνικής ζωής είναι εμφανής και αιτία της καχεξίας. Μοντέλο, πρότυπο κοινωνικής ζωής έτερο του καπιταλιστικού και βασισμένο σε σταθερές αρχές και αξίες, δεν υφίσταται, ούτε καν ως όραμα, ως φαντασιακό ζητούμενο και κατασκεύασμα - πολιτικός στόχος. Η απουσία του πολιτικού φαντασιακού, του οράματος και η απουσία αρχών και αξιών που το στηρίζουν σταθερά και ακλόνητα, ώστε να αποτελέσει κοινωνικό ζητούμενο και αξιόπιστο μοντέλο κοινωνικής ζωής απουσιάζουν.
Στην καλύτερη περίπτωση μιλάμε, όπως ο Π.Καν. για "καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο". Το αυτοαναιρούμενο του όρου χαρακτηρίζει και την δυνατότητα της ύπαρξής του. Ομως και παραταύτα μιλάμε για κοινωνική ζωή στα πλαίσια του καπιταλισμού.
Με το "όραμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού" προσπάθησα να θέσω (και σε ένα βαθμό θαρρώ πως το κατάφερα) το φαντασιακό πλαίσιο ενός μοντέλου κοινωνικής ζωής, το οποίο υφίσταται και λειτουργεί πέρα και έξω από τον καπιταλισμό.
Προσπάθησα να δημιουργήσω ένα νέο θεσμικό πλαίσιο κοινωνικής ζωής που δίνει απαντήσεις και τίθεται έξω από την λογική του καπιταλιστικού μοντέλου. Το ίδιο το οραματικό κοινωνικό που προβλήθηκε στηρίζεται σε σταθερές αρχές και αξίες, οδηγούς προς την κατεύθυνση της πραγμάτωσης του μοντέλου.
Με το κείμενο του "ΠΑΣΟΚ του Ανθρώπου" που συνδιαμορφώσαμε επιχειρείται η πραγματιστική τοποθέτηση του μοντέλου και των αρχών στα σημερινά ελληνικά πολιτικά δεδομένα.
Με τις ίδιες φιλοσοφικές και πολιτικές αρχές και αξίες παρούσες επιχειρείται το ξεκίνημα για την πραγμάτωση του μοντέλου που παραμένει ως όραμα, αλλά το χτίσιμο και η πορεία του περνάει μέσα από πολιτικές πρακτικές συνεπείς προς τις αρχές - εφαρμόσιμες στο σήμερα.
Το γεγονός είναι ένα : συνειδητά ή όχι, το μοντέλο πλέον ΥΠΑΡΧΕΙ.
Εναπόκειται σε όλους μας, σε όλους όσους σκέφτονται ανθρώπινα, δημοκρατικά και σοσιαλιστικά, να το παλέψουμε. Να παλέψουμε με το ίδιο το μοντέλο και να το βελτιώσουμε ή να το ρυθμίσουμε, όπου χρειάζεται, αλλά να το παλέψουμε στην κοινωνία ώστε να καταστεί κτήμα και σκοπός της.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΑΣΟΚ, ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΑΣΟΚ, ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ

Ενα νέο μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης και ζωής

Ενα νέο μοντέλλο κοινωνικής οργάνωσης και ζωής