Αργολίδα - Αρκαδία - Κορινθία : Πόλεμος για το νερό

Δεν υπάρχει κανείς πια στην πόλη μας, κάτοικος ή επισκέπτης που να μην έχει αναρωτηθεί τι θα γίνει με το νερό. Είναι κατάλληλο το νερό που τρέχει στις βρύσες για να πίνουμε; Μπορούμε να μαγειρεύουμε; Οι συχνές διακοπές του νερού δημιουργούν πρόβλημα στην ποιότητα της παροχής του νερού; Μέχρι που πρέπει να φθάσουμε για να ξεκινήσει μια οργανωμένη σταθερή καμπάνια με θέμα την οικονομία του νερού; Έχουμε σήμερα στις βρύσες μας και Ανάβαλο; Είναι ερωτήματα που όλοι τα έχουμε ακούσει αλλά κανείς μέχρι σήμερα πειστικά δεν έχει απαντήσει.

Το πρόβλημα του νερού για μας δεν είναι συγκυριακό. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της ανάπτυξης. Είναι ένα από τα
αποτελέσματα του φαινόμενου του Θερμοκηπίου. Η πολιτική της διαχείρισης των υδάτινων πόρων ακόμα βρίσκεται στα σκαριά και το νέο θεσμικό πλαίσιο ακόμα δεν έχει ενεργοποιηθεί με πολιτική ευθύνη των Κυβερνώντων για να εξυπηρετούν μικρά τοπικά ψηφοθηρικά συμφέροντα.

Τι έγινε μέχρι σήμερα

Όλες οι ενδείξεις τα τελευταία χρόνια έδειχναν τη σταδιακή πτώση της παροχής της Λέρνης, της Αμυμώνης και της πηγής Σολαρ οι πηγές που υδρεύεται το Ναύπλιο. Ο Δήμος του Άργους παίρνει μόνο από την Λέρνα. Αποτέλεσμα, στις αρχές του καλοκαιριού η Αμυμώνη και η Σολάρ στέρεψαν και έμεινε μόνο η Λέρνα με μικρή παροχή. Ακόμα και όταν η
παροχή ήταν στα όρια εμείς βλέπαμε εχθρούς της πόλης, τα βάζαμε με το Δήμο Λέρνας, θέλαμε να στείλουμε τον εισαγγελέα ή αυξάναμε την ιπποδύναμη των αντλιοστασίων για να τραβήξουμε το νερό που δεν υπήρχε.

Τα βήματα που προτείνουμε

1.Το πρώτο πράγμα που πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει είναι το πρόβλημα του νερού να αντιμετωπιστεί σαν πρόβλημα του νομού και όχι σαν πρόβλημα κάθε Δήμου ξεχωριστά.

2. Όλοι συμφωνούν ότι μέχρι σήμερα η πιο αξιόπιστη πηγή για πόσιμο νερό είναι η πηγή της Λέρνας. Είναι σήμερα αναγκαίο και μάλιστα έχουμε αργήσει, να ανατεθεί από την ΤΕΔΚ μια μελέτη με θέμα την προστασία των πηγών και την διαχείριση του νερού από τους Δήμους. Δεν είναι δυνατόν σήμερα να υπάρχουν πάνω από 500 γεωτρήσεις που ουσιαστικά αντλούν νερού από τον υδροφόρο ορίζοντα της Λέρνης, και να μην υπάρχει κανένας έλεγχος. Να μπορεί κάποιος ακόμα και σήμερα να αδειοδοτηθεί για κατασκευή νέας γεώτρησης. Να μην υπάρχει για την περιοχή από την Λέρνα μέχρι το Κεφαλάρι πρόγραμμα απονιτροποίησης. (Σχετική πρόταση έχουμε καταθέσει ως παράταξη και στον Ενιαίο Σύνδεσμο όσο και στην ΤΕΔΚ)

3.Να υπάρχουν όλες οι αναγκαίες συστηματικές μετρήσεις για να διαπιστώνονται οι διαρροές των δικτύων.

4. Να υπάρχει σχεδιασμός και υλοποίηση έργου για χρήση Ανάβαλου άμεσα για τις ανάγκες των πάρκων και των χώρων πράσινου στα αστικά κέντρα.

5. Να υπάρχει έλεγχος και την χρήση του πόσιμου νερού σε αγροτικές καλλιέργειες κύρια σε περιοχές των Δημοτικών
Διαμερισμάτων των Δήμων με αντίστοιχες τιμολογιακές πολιτικές.

6. Πιέζουμε προς κάθε κατεύθυνση και χρησιμοποιούμε κάθε ένδικο ή άλλο μέσο μέχρι να ολοκληρωθούν οι μελέτες διαχείρισης των υδάτινων πόρων στην υδρογεωλογική λεκάνη της Ανατολικής Πελοποννήσου.

Ανάβαλος

Ίσως η μόνιμη λύση του προβλήματος του πόσιμου νερού να είναι ο Ανάβαλος. Πως όμως πρέπει να κινηθούμε; Είναι δυνατόν ο κάθε Δήμος που έχει ανάγκη, να υποβάλλει, αυθαίρετα και χωρίς κανένα σχέδιο για την επόμενη μέρα, πρόταση για χρήση με σχεδιασμό για δημοτικό διυλιστήριο; Η χρήση του χωρίς τις αναγκαίες μελέτες μήπως κάνει αναξιόπιστο και το νερό των πηγών της Λέρνας;

Πριν όμως αποφασίσουμε για διυλιστήριο ή σταθμό αφαλάτωσης μήπως πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα από πού προέρχεται στο νερό του Ανάβαλου η συγκέντρωση χλωριούχων και η μεγάλη αγωγιμότητα. Οφείλεται στην κακή μόνωση του φράγματος ή στην ποιότητα του νερού.

Μήπως η διαφορετική σύλληψη του νερού λύση το πρόβλημα;

Μήπως πρέπει να προηγηθεί το έργο της μόνωσης τους φράγματος για να έχουμε καλύτερη ποιότητα νερού και για τα πότισμα του κάμπου; Μήπως η κατασκευή ενός διυλιστηρίου ή σταθμού αφαλάτωσης σε επίπεδο Δήμου τινάξει το κόστος του νερού στον αέρα με συνέπεια σημαντικές αυξήσεις στα τιμολόγια ή μεγάλωμα των χρεών στην ΔΕΥΑΝ; Συνέπεια θα έχουμε σημαντικές αυξήσεις στα τιμολόγια για να καλύψουμε το κόστος του νερού. (σύμφωνα με δημοσίευμα του Ελεύθερου Τύπου η αφαλάτωση κοστίζει 2 ευρώ το κυβικό μέτρο) Σύμφωνα με συγκριτικές μελέτες η αφαλάτωσης με σημερινές τιμές έχει κόστος από 1.5 ευρώ /m3 έως 3.00 ευρώ /m3

Οι αναγκαίες ποσότητες για την υδροδότηση της Βορειοανατολικής Αργολίδας είναι περίπου 1.200 μ3 την ώρα. Ο σχεδιασμός μέχρι σήμερα είναι όλοι οι Δήμοι, Μιδέας Κουτσοποδίου Μυκηνών να υδροδοτηθούν από την Λέρνα. Μήπως σήμερα πρέπει να επανεξετάσουμε όλον τον σχεδιασμό;

Ουσιαστική λειτουργία ενιαίου φορέα διαχείρισης των υδάτινων πόρων

Είναι απαραίτητο να λειτουργήσει ουσιαστικά σε επίπεδο νομού ένας φορέας. Φορέας επιστημονικά άρτιος που θα μπορεί να πιστοποιεί αξιόπιστα την ποιότητα του νερού.. Που θα κάνει πολική για το νερό όχι μικροπολιτική. Που θα βλέπει το πρόβλημα όχι κοντόφθαλμα. Που θα ενημερώνει έγκαιρα τους κάτοικους, τα νοσοκομεία τα σχολεία για το τι συμβαίνει, που θα έχει ένα σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.

Που θα αναλάβει να καταθέσει την πρόταση για την χρήση πόσιμου νερού σε επίπεδο νομού από τον Ανάβαλο.

Πρόγραμμα εξοικονόμησης νερού.

Προτείνουμε σε συνεργασία με το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS να υλοποιηθεί πρόγραμμα με θέμα εξοικονόμηση νερού στο νομό Αργολίδας. Η χρηματοδότηση του έργου μπορεί να γίνει από το πρόγραμμα του Υπουργείου Απασχόλησης «Δράσεις ενίσχυσης της απασχόλησης ανέργων με την ενεργό συμμετοχή των μη κυβερνητικών οργανώσεων».

Στα πλαίσια του προγράμματος μπορεί να γίνει συστηματική ενημέρωση ενημέρωση και διανομή ενημερωτικών φυλλαδίων στους Δημότες της Αργολίδας, για τις δράσεις και τους στόχους του προγράμματος, καθώς και για τις πρακτικές εξοικονόμησης νερού και τους νέους τομείς στην απασχόληση που διανοίγονται μέσω της καλλιέργειας μιας «νέας φιλοσοφίας για το νερό».

Το πρόγραμμα αυτό μπορεί και πρέπει να γίνει σε σχολεία του νομού μας. Αντίστοιχο πρόγραμμα εφαρμόζεται στο δήμο της Ν. Σμύρνης

Τι έχει γίνει μέχρι σήμερα ;

Ενώ οι πηγές «μίλαγαν από μόνες τους» ότι το νερό τελειώνει, κάποιο πίστευαν ότι παίζονται παιχνίδια από δημάρχους, και έβλεπαν παντού εχθρούς.

Μεγάλωσαν τα αντλιτικά μηχανήματα για να πάρουν νερό από εκεί που δεν υπήρχε.

Δεν έβαλαν έναν μετρητή στις αντλίες για να ξέρουν πόσο νερό παίρνουν από την πηγή και πόσο φθάνει στις δεξαμενές.

Δεν έκαναν την στοιχειώδη επαφή με όμορους Δήμους όταν ανακοινώνουν ότι το νερό είναι ακατάλληλο να το πίνουμε να μην πανικοβάλλουμε όλο το νομό γιατί και ο δήμος Άργους για παράδειγμα παίρνει από την ίδια πηγή αλλά γίνεται διαφορετική διαχείριση. (νερό γεωτρήσεων μεγαλύτερες δεξαμενές κ.λπ)

Κάναμε (ΔΕΥΑΝ ) μια απόλυτα αναξιόπιστη καμπάνια για οικονομία στο νερό περισσότερο με πρωτοβουλία των εφημερίδων και των μέσων παρά με δική μας πολιτική απόφαση.

Αποφάσισε η Δ.Ε.Υ.Α. Ναυπλίου να προχωρήσει μόνη της σε πρόταση για χρήση του Ανάβαλου αφού επισκεύασε μ ένα σημαντικό ποσό των αγωγό που φέρνει νερό από τον Ανάβαλο μέχρι την περιοχή της πηγής Αμυμώνης. ΄

Μήπως το χειρότερο από όλα είναι με τις πράξεις μας κάνουμε αναξιόπιστο το νερό της πόλης μας;

Που πάει το νερό του Ναυπλίου;

Το 2006 το Ναύπλιο συνολικά κατανάλωσε σύμφωνα με τις ενδείξεις των ρολογιών 1.617.850 κυβικά. Μέσο όρο κατανάλωσης τον χρόνο 184 κυβικά ανά ώρα.

Τους μήνες της μεγάλης κατανάλωσης Ιούνιο μέχρι και Σεπτέμβριο περίπου κατανάλωσε 700.000 κυβικά νερού Δηλαδή κατά μέσο όρο 250 κυβικά την ώρα.

Φέτος αντλούσαμε πάνω από 400 κυβικά και μερικές φορές 600 κυβικά την ώρα. Η κατανάλωση δεν πρέπει να αυξήθηκε τόσο όσο να μπορεί να δικαιολογήσει αυτή την διαφορά. Και το ερώτημα που μας γεννάται είναι.

Που πάει το νερό ρε παιδιά; Αν παίρνουμε 400 Κ.Μ από την πηγή και καταναλώνουμε σύμφωνα με τα ρολόγια κατά μέσο όρο 250 τότε τι κάνουμε;

(Για τη ιστορία οι καταναλώσεις για το2001 και 2002 καθώς και 2004 και το 2005 ήταν παραπλήσιες ... γιατί να διαφέρουν τόσο πολύ το 2007 ?)

Ας δούμε για μια φορά το πρόβλημα του νερού όχι ανταγωνιστικά με άλλους Δήμους, ας προγραμματίσουμε όλοι μαζί πως μπορούμε να επιβιώσουμε καλύτερα σ΄ αυτό το τόπο. Το πρόβλημα του νερού δεν είναι αντίθεση Πανναυπλιακού Παναργειακού, δεν είναι ποιος έχει το πάνω χέρι. Είναι θέμα σχεδιασμού και ενιαίας Νομαρχιακής αντιμετώπισης.