Κλιματική Αλλαγή

Αποτελεί μείζον πρόβλημα και απαιτεί δράσεις.

Συμμετοχή στη παγκόσμια προσπάθεια για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής, με τον περιορισμό των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου. Η χώρα πρέπει να υλοποιήσει τις διεθνείς δεσμεύσεις της (Πρωτόκολλο του Κιότο). Η προώθηση των ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), η εξοικονόμηση ενέργειας, τα προγράμματα ανακύκλωσης αποτελούν επί μέρους δράσεις .
Στην αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής πρέπει να εντάσσονται τα σχέδια αντιμετώπισης των πλημμυρών, των πυρκαγιών των δασών, οι δενδροφυτεύσεις και η αποκατάσταση του πράσινου σε καμένες περιοχές, η αύξηση του αστικού και περιαστικού πράσινου, η διαφύλαξη των ελεύθερων χώρων από τα ιδιωτικά συμφέροντα και την τσιμεντοποίηση, η εξοικονόμηση υδάτινων πόρων και η αντιμετώπιση φαινομένων ερημοποίησης, λήψη μέτρων για να μην πληγούν κρίσιμοι παραγωγικοί τομείς της χώρας και ιδιαίτερα ο τουρισμός.
Σήμερα σε όλα τα πεδία καταγράφονται σημαντικές πρωτοβουλίες, όμως η σοβαρότητα των προβλημάτων απαιτεί δραστική αναβάθμιση των δυνατοτήτων, απαιτεί μεταφορά αρμοδιοτήτων και πόρων, απαιτεί νέες ισχυρότερες και ευρύτερες γεωγραφικά δομές.
Η ευαισθητοποίηση και ενεργοποίηση των πολιτών είναι πολύ σημαντικός παράγοντας. Καμία δράση δεν θα είναι αποτελεσματική χωρίς τη συνειδητή συμμετοχή των πολιτών. Η κοινωνική αφύπνιση και η συστράτευσή τους για την αντιμετώπιση των σοβαρών περιβαλλοντικών προβλημάτων, που κτυπούν την πόρτα μας, αποτελούν στόχο και στοίχημα για ένα καλύτερο περιβάλλον. Η επέκταση του προβληματισμού των πολιτών στις κοινωνικοοικονομικές αιτίες της επιδείνωσης της περιβαλλοντικής κρίσης πρέπει να αποτελεί πολιτικό στόχο.

Το περιβάλλον και ο πολιτισμός είναι έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, αφού πολιτισμός είναι ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε το φυσικό περιβάλλον. Η πολιτισμική εξέλιξη είναι ανάλογη της βιολογικής και συχνά συνδέεται με αυτή με σχέσεις αλληλεξάρτησης. Σήμερα, το φυσικό περιβάλλον απειλείται από τη πολιτιστική ανάπτυξη, όταν αυτή γίνεται αλόγιστα. Η επέμβαση του ανθρώπου συχνά είναι τέτοια που δεν υπολογίζει τις περιβαλλοντικές συνέπειες. Η μελέτη της πολιτισμικής κληρονομιάς αποδεικνύει ότι η ανάπτυξη μπορεί να συνδυαστεί με σεβασμό προς τη φύση.

Η Eυρωπαϊκή Επιτροπή πρόσφατα παρουσίασε τους στόχους της για την κλιματική αλλαγή. Έστω και αν αυτοί οι στόχοι είναι κάτω από τα αναμενόμενο, το πρόβλημα είναι και θέμα περιβαλλοντικής συνείδησης όλων μας και όχι μόνο του Κράτους. Η WWF Ελλάς επισημαίνει ότι το πακέτο μέτρων της ΕΕ προβλέπει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να μειώσει τις εκπομπές της στους τομείς που δεν καλύπτονται από το σύστημα εμπορίας ρύπων κατά μόλις 4% έως το 2020, πάντα σε σχέση με τα επίπεδα του 2005. Επιπλέον, επιβάλλει στη χώρα μας να καλύψει το 18% της τελικής κατανάλωσης ενέργειας με τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Και καταλήγει "η Ελλάδα, η οποία συνηθίζει να είναι ουραγός στην εφαρμογή της Κοινοτικής πολιτικής για την κλιματική αλλαγή, αν θέλει να δείξει ότι πραγματικά νοιάζεται για την κλιματική αλλαγή, τώρα έχει μια μοναδική ευκαιρία να δράσει, ώστε να επιτευχθούν εγκαίρως οι απαραίτητες συμφωνίες, και έτσι να προχωρήσουμε στις αναγκαίες μειώσεις εκπομπών σε Ευρωπαϊκό αλλά και σε εθνικό επίπεδο".